Wat is uitbloeiing?
Uitbloeiing is een witte/grauwe waas op het gevelmetselwerk. Deze waas ontstaat wanneer aanwezige stoffen in het metselwerk door contact met overmatig water – bouwvocht en regen – bij het opdrogen afgezet worden aan het oppervlak van de gevel.
Soorten uitbloeiing
Er zijn drie soorten uitbloeiing die we kunnen herkennen:
- zoutuitbloeiingen
- kalkuitlogingen (uitbloei)
- vergipsing
Zoutuitbloeiing
Dit soort uitbloeiing treedt vooral op bij overmatig contact met water tijdens het metselen of het voegen. Wateroplosbare bestanddelen worden via de poriën van zowel de gevelsteen als de voegen naar de oppervlakte getransporteerd. Bij het opdrogen gaan de zouten kristalliseren en vormt zich een zichtbare witte waas/uitslag.
Deze ‘vroege’ witte uitbloei komt het meest voor en is eerder onschuldig. Het heeft geen enkele invloed op de kwaliteit van de bakstenen of het metselwerk.
Aangezien zoutuitbloeiing oplosbaar is in water, verdwijnt hij vanzelf door de natuurlijke werking van regen en wind. Deze uitbloeiing zal dus door het regenwater geleidelijk oplossen en uiteindelijk volledig verdwijnen.
Dit proces kan versneld worden door de stenen regelmatig zelf nat te maken met lauw warm water (met een tuinslang). Dit proces dient verschillende keren herhaald te worden, waarna de uitbloeiing geleidelijk zal afnemen en zelfs verdwijnen.
Kalkuitbloeiing of kalkuitloging
Kalkuitbloeiing of kalkuitloging komt voornamelijk voor bij vers metselwerk. Tijdens regen of door gebruik van te veel water worden de mortelvoegen overmatig belast. Hierdoor wordt carbonatie (chemische reactie) van de ‘vrije’ kalk in de mortelvoeg vertraagd. De mortel wordt inert (optimale uitharding) door te reageren met CO² uit de lucht. Als gevolg van overtollig contact met regenwater kan de mortel onvoldoende met CO² reageren en is er bovendien een uitspoeling over het geveloppervlak, waarbij kalk uiteindelijk zo door reactie met koolzuur uit de lucht het witte calciumcarbonaat vormt.
Kalkuitbloei is zichtbaar als witte afzetting op de metselmortelvoegen. Uitspoeling van kalk is zichtbaar als witte afzetting op het zichtvlak van de stenen of als een smalle vlek onder de stootvoegen.
Kalkuitbloei kan enkel verwijderd worden met speciale reinigingsmiddelen met een zure pH-waarde. Win hiervoor altijd het advies in van een specialist!
Vergipsing
Gips- of calcietuitbloeiing is een specifieke vorm van uitbloeiing en wordt in het vakjargon vaak omschreven als “vergipsing”. Het gaat hier om een hardnekkige witte sluier die zich pas na enige tijd op de gevel nestelt en zich stelselmatig uitbreidt. Dit kan plaatsvinden na enkele maanden, maar ook pas na enkele jaren.
Deze vergipsing is niet te wijten aan de kwaliteit van de gebruikte gevelstenen, maar het gevolg van gewijzigde metselmortel- en cementsamenstellingen en het toevoegen van additieven aan de metselmortel, voor een prettigere verwerking. Dit gecombineerd met factoren zoals de metselperiode, weersomstandigheden, oriëntatie van de gevel en het afdekken van het verse metselwerk kan zorgen voor het ontstaan van deze witte sluier.
Bij vergipsing heeft de kalk van de uitbloeiing (kalkuitloging) zich gebonden met de CO² in de lucht en vormt deze een onoplosbare gipslaag. Hierdoor is de gevormde gipssluier veel hardnekkiger te verwijderen dan de andere kalkuitbloeiingen. Dit komt het meeste voor op de weerzijde van een gebouw. Een dakoversteek kan het effect aanzienlijk verminderen.
Impregneren van gevelstenen
Vergipsing kan voorkomen worden door de gevel achteraf te impregneren, of door meteen gebruik te maken van de geïmpregneerde gevelstenen van Vandersanden. U krijgt daarbij 25 jaar garantie tegen vergipsing.