Sześć wskazówek dotyczących zrównoważonej nawierzchni ulicznej

Trwała nawierzchnia uliczna zaczyna się od podłoża. Wymaga to dokładnej podbudowy i przygotowania. Na potrzeby prawidłowego rozłożenia obciążenia na nawierzchni składającej się z wielu elementów, niezbędne jest stabilne podłoże z odpowiednim odprowadzaniem wody.

W Holandii podłoże jest często niestabilne lub nieprzepuszczalne. Poziom gruntu często jest bliski poziomowi wód gruntowych. Istniejące podłoże jest więc w większości przypadków podwyższane lub uzupełnianie piaskiem.

W zależności od ruchu pojazdów i lokalizacji na tego rodzaju podkład nakładana jest druga podbudowa, zazwyczaj z materiałów niezwiązanych, takich jak beton lub mieszanka kruszywa.

Na końcu układa się jeszcze warstwę nawierzchni w postaci, np. piasku podsypkowego lub drobnego grysu. Ta warstwa nawierzchni jest niezbędna do uzyskania płaskiego podłoża, na którym bruki klinkierowe prawidłowo osiądą pod wpływem zagęszczania.

Warto zapamiętać sześć poniższych wskazówek umożliwiających stworzenie trwałej nawierzchni ulicznej:

1. Zawsze należy sprawdzić, czy podbudowa jest zagęszczona zgodnie ze specyfikacjami. Należy również sprawdzić grubość warstwy i część wierzchnią względem profilu. W przypadku ustalonej grubości warstwy wynoszącej do 250 mm odchylenie nie może być większe niż 10 mm.

2. Niekiedy warstwa nawierzchni ulicznej jest nieprawidłowo wykorzystywana do kompensowania nieodpowiednio płaskiej podbudowy. Nie jest to korzystne, ponieważ sprzyja to powstawaniu nierówności. Warstwa nawierzchni ulicznej powinna wynosić na podbudowie co najmniej 40 mm, w przypadku drobnego grysu najwyżej 50 mm, a w przypadku piasku podsypkowego najwyżej 70 mm.

3. Oczywiście ważne jest również, aby kontrolować poziom zagęszczenia warstwy nawierzchni ulicznej.

4. Oprócz właściwego składu podłoża nie można również zapominać o obrzeżach. Nie może bowiem dochodzić do żadnego bezpośredniego przesuwania bocznego. Elementy krawędziowe można elegancko wykonać przy użyciu kształtek wykończeniowych. Poza tym w przypadku (mechanicznego) kładzenia ulic można bezpośrednio tworzyć obrzeża.

5. Podczas kładzenia nawierzchni ulicznej zaleca się również jak najmniejsze obciążanie koryta podsypkowego za pomocą płyt drogowych.

6. Na koniec uwagi wymaga jeszcze wypełnienie spoin. Po ułożeniu nawierzchni i jej zagęszczeniu ważne jest, aby przed oddaniem ulicy do użytku obficie ją zmoczyć. Dzięki późniejszemu dodatkowemu zamieceniu i wypełnieniu spoin, cegły brukowe nie będą się ruszać ani odpryskiwać. Wypełnieniu spoin należy dać czas, aby odpowiednio osiadło. Nie należy więc zbyt szybko zamiatać ulicy przy użyciu myjek automatycznych.