Het verhaal achter het Oosterse tapijt

In de openbare ruimte bij de Beverwijkse (NL) meubelboulevard ligt een Oosters tapijt van kleiklinkers. Het ontwerp en de aanleg vormden een grote uitdaging, waar precisie en vakwerk voor nodig waren. Het resultaat mag er wezen; een opvallende ontmoetingsplek met een vette knipoog.

Landschapsarchitect Rixt Hofman en projectleider Collega Rob Stapersma waren van begin tot eind betrokken bij de realisatie van deze bijzondere klus. Het was de start van een groter plan om de meubelboulevard te transformeren. “De Gebiedsvisie Parallelweg Mix & Match is gemaakt om de meubelboulevard van de gemeente nieuw leven in te blazen,” aldus Rob. “Door de buitenruimte op te knappen, geven we de hele zone een impuls. De Kop van de Haven, zoals dit gebied heet, moest een fijne verblijfplek worden in plaats van de vergaarbak van parkeerplaatsen die het voorheen was. Het gebied ligt mooi aan het water en heeft een goede verbinding met het centrum van Beverwijk. Het kan dus echt een hotspot worden.”

Voor de inrichting van de openbare ruimte hebben de ondernemers van de meubelboulevard samen gezeten. Rixt vertelt wat zij voor ogen hadden: “Robuust, stoer en met een kleine knipoog, dat waren de termen waarmee ik aan de slag ben gegaan. Al snel kreeg ik het idee om een Oosters tapijt neer te leggen. Dat verwijst natuurlijk niet alleen naar de tapijten die hier verkrijgbaar zijn, maar ook naar De Bazaar, de grootste overdekte markt van Europa, die vlak om de hoek ligt. Ook de openbare ruimte hebben we anders ingericht. Met enorme schemerlampen, bloempotten en het kleed is het net een huiskamer. Al met al is het dus best een grote knipoog geworden!”

Het ontwerpproces verliep anders dan anders, volgens Rixt. “Ik ben eerst op internet gaan zoeken naar foto’s van Oosterse tapijten. Toen ik een tapijt had gevonden dat mij aansprak heb ik de afbeelding op de computer bewerkt zodat de kleuren extra goed uitkwamen. Vervolgens legde ik er een raster overheen als representatie van de kleiklinkers. Die heb ik stuk voor stuk met de hand ingekleurd. Een hele klus! Bij het design doken wel tal van uitdagingen op. Bij het ontwerpen ging ik bijvoorbeeld uit van kleiklinkers in keiformaat, maar we kozen uiteindelijk toch voor dikformaat. Toen we mijn patroon in de technische tekening overzetten in dikformaat, bleek het tapijt een derde korter te worden. Dat zag er niet mooi uit. De aannemer moest vervolgens flink puzzelen om het erin te krijgen, maar het is wel gelukt. Dat vind ik echt heel erg knap! Voor het patroon gebruikte ik vier kleuren: geel, bruin, rood en paars. Dat had ik mezelf ook opgelegd als voorwaarde, want met meer kleuren is het bestraten bijna niet te doen. De paarse stenen geven nu steeds de randen van het patroon aan.” Het resultaat mag er wezen. Dat vinden niet alleen Rixt en Rob. Ook winkeliers en bezoekers zijn aangenaam verrast door het bijzondere plein.

Benieuwd naar ons kleurgamma?

Als projectleider was Rob verantwoordelijk voor het goede verloop van het project. Gezien de aard van het ontwerp was dat niet al te eenvoudig. Hij kijkt tevreden terug op het proces en de werkwijze van de aannemer. “Het aannemersbedrijf heeft het werk ontzettend vakkundig uitgevoerd. Dat heeft tot heel wat kopbrekens geleid. Aangezien kleiklinkers een natuurproduct zijn, kunnen er altijd wat afwijkiende maten in een partij zitten. Wanneer je dit patroon op deze pleinbreedte gaat bestraten, zouden vakken kunnen gaan verspringen als je het van bovenaf bekijkt. Dat is niet erg mooi. Daarom hebben de stratenmakers lijnen gespannen die overeenkomen met de specifieke patronen van het tapijt. Tegen die lijnen hebben ze vervolgens bestraat. De rode kleiklinkers, het grootste gedeelte, hebben ze daarna op maat geknipt. Zo komen de vlakken mooi recht onder elkaar te liggen. Dat is echt veel werk geweest. Ze deden het daarom ook met z’n drieën. Eén persoon las de tekening, een ander gaf de goede kleur aan, en weer een ander legde de steen erin.”

Rixt verklapt nog een geheim voor bezoekers: “In Oosterse tapijten zit altijd wel een weeffoutje. In ons tapijt dus ook. Waar precies, dat zeg ik niet. U moet het zelf ontdekken. De aannemer had het ‘foutje’ er in eerste instantie uitgehaald. Dat was natuurlijk niet de bedoeling. Nu zit de afwijking weer in ons tapijt. Het is aan de bezoekers om uit te zoeken waar.”

“Het hele gebied is uiteindelijk enorm opgeknapt,” aldus Rob. “Dankzij de herinrichting trekt ook de jachthaven meer toeristen aan. De speelsheid van het tapijt, het uitzicht over het water en het groen zorgen voor een ontzettend mooie openbare ruimte. We merken dat ondernemers het potentieel van het plein zien. Het biedt volop kansen voor activiteiten en evenementen. Ook de terrassen zijn echt een aanwinst. Voor bezoekers van de meubelboulevard is het tapijt een rustpunt geworden waar u even kunt bijkomen van het shoppen.”

--

-/-