Wat is uitbloeiing?

Uitbloeiing is een wit/grauwe waas zichtbaar op het gevelmetselwerk. Deze waas ontstaat wanneer aanwezige stoffen in het metselwerk door contact met overmatig water – bouwvocht en regen – bij het opdrogen afgezet worden aan het oppervlak van de gevel.

Soorten uitbloeiing

Er zijn drie types van uitbloeiing die we kunnen herkennen:

  • zoutuitbloeiingen
  • kalkuitlogingen (uitbloei)
  • vergipsing

Zoutuitbloeiing

Dit soort uitbloeiing treedt vooral op bij overmatig contact met water tijdens het metselen of bij de voegwerken. Wateroplosbare bestanddelen worden via de poriën van zowel de gevelsteen als de voegen naar de oppervlakte getransporteerd. Bij het opdrogen gaan de zouten kristalliseren en wordt er een zichtbare witte waas/uitslag gevormd.

Deze ‘vroege’ witte uitbloei komt het meest voor en is eerder onschuldig. Dit heeft geen enkele invloed op de kwaliteit van de bakstenen of het metselwerk.


Aangezien deze vorm van uitbloeiing oplosbaar is in water, verdwijnt ze door de natuurlijke werking van regen en wind. Ze zal dus door het regenwater geleidelijk oplossen en uiteindelijk volledig verdwijnen.

Men kan dit proces versnellen door de stenen regelmatig zelf nat te maken met lauw warm water (met een tuinslang). Dit proces dient verschillende keren herhaald te worden, geleidelijk zal de uitbloeiing afnemen en zelfs verdwijnen.

Kalkuitbloeiing of kalkuitloging

Kalkuitlogingen komen voornamelijk voor bij vers metselwerk. Tijdens regen worden de mortelvoegen overmatig belast. Hierdoor wordt carbonatie (chemische reactie) van de ‘vrije’ kalk in de mortelvoeg vertraagd. De mortel wordt inert (optimale uitharding) door te reageren met CO² uit de lucht. Als gevolg van overtollig contact met regenwater kan de mortel onvoldoende met CO² reageren en is er bovendien een uitspoeling over het geveloppervlak, waarbij kalk uiteindelijk zo door reactie met koolzuur uit de lucht het witte calciumcarbonaat vormt.


Kalkuitbloei is zichtbaar als witte afzetting op de mortelvoegen. Uitspoeling van kalk is zichtbaar als witte afzetting op het zichtvlak van de stenen of als een smalle vlek onder de stootvoegen.

Kalkuitbloei kan enkel verwijderd worden met speciale reinigingsmiddelen met een zure pH-waarde. Win hiervoor altijd het advies in van een specialist!

Vergipsing

Gips- of calcietuitbloeiing is een specifieke vorm van uitbloeiing en wordt in het vakjargon vaak omschreven als “vergipsing”. Het gaat hier om een hardnekkige witte sluier die zich pas na enige tijd op de gevel nestelt en zich stelselmatig uitbreidt. Dit kan plaatsvinden na enkele maanden, maar ook pas na enkele jaren.

Deze vergipsing is niet te wijten aan de kwaliteit van de gebruikte gevelstenen, maar het gevolg van gewijzigde metselmortel- en cementsamenstellingen en het toevoegen van additieven aan de metselmortel, voor een prettigere verwerking. Dit gecombineerd met factoren zoals de metselperiode, weersomstandigheden, oriëntatie van de gevel en het afdekken van het verse metselwerk kan zorgen voor het ontstaan van deze witte sluier.

Bij vergipsing heeft de kalk van de uitbloeiing (kalkuitloging) zich gebonden met de CO² in de lucht en vormt deze een onoplosbare gipslaag. Hierdoor is de gevormde gipssluier veel hardnekkiger te verwijderen dan andere kalkuitbloeiingen. Dit komt het meeste voor op de weerzijde van een gebouw. Een dakoversteek kan het effect aanzienlijk verminderen.

Voorkomen is beter dan genezen

Vergipsing kan voorkomen worden, maar net zoals bij uitbloeiingen is het naleven van de algemeen geldende verwerkingsvoorschriften tijdens de metselwerken belangrijk om zo een groot deel van optreden van vergipsing te voorkomen. Ook de geïmpregneerde gevelstenen van Vandersanden kunnen een oplossing bieden.

Alles over geïmpregneerde gevelstenen

Contacteer een expert

Vandersanden

Riemsterweg 300
BE-3740 Bilzen (Spouwen)

+32 (0)89 51 01 40
info@vandersanden.com

Toon alle vestigingen

Zoek showrooms in de buurt van